بسته بندی غذا در دمای بالا

  • تاریخ انتشار : ۱۳۹۵/۰۹/۱۳
  • بازدید : ۳۰۱۰
فعل و انفعالات بسته‌بندی و محتویات آن به خاطر استفاده از مواد حساس میکروویو و سینی‌های دوتایی ‏‏(دولایه) قابل استفاده در اجاق می باشد که توسط آزمایشگاه ‏FDA'S indivect Additives‏ به طور ‏گسترده، مطالعه شده است. دمای بیش از 212 برای این گونه بسته‌بندی‌ها، عادی به نظر می رسد. مواد ‏حساس از پلاستیک مثل پلی اتیلن ترفتالات (‏PET‏) و مواد چسبنده و کاغذ درست شده‌اند.‏
بسته‌بندی دوتایی قابل استفاده در اجاق ممکن است از ‏PET‏ شفاف یا مقوا با لایه (ورقه) ‏PET‏ درست شده ‏باشد و ممکن است دارای مواد چسبنده نیز باشد و یا نباشد. د رصورتی که دما زیادتر شود، مواد شیمیایی فرار ‏و غیر فرار حاصله از این مواد قادرند داخل غذا (مظروف) شوند. یک روش آنالیز که بر مبنای کروماتوگرافی ‏مورد آزمون قرار گرفته ‏head space‏ (فضای خالی ظرف) و مشاهده انتخابی توده‌ای می باشد که برای ‏تعیین مواد فرار استفاده شده است،‌ درحالی که کروماتوگرافی مایعات که کارآیی بالایی دارد با مشاهده اشعه ‏ماورای بنفش برای تعیین اولیگومرهای ‏PET‏ و مواد پلاستیک ساز چسبنده کاملا مناسب است. یک طرح کلی ‏برای مطالعه مشابه پخت وپز در دمای زیاد و انتقال توضیح وچکیده ای از اطلاعات مخصوص انتقال نیز ‏ارائه شده است.‏
زمانی که مرکز غذا و دارو (‏FDA‏) مقررات وخط مش‌های مربوط به بسته‌بندی را توسعه داد، کسی متوجه ‏نشد که مواد لازم برای بسته‌بندی، تبدیل به ظروف پخت و مقررات می شود یا حداقل و حداکثر دما را تجربه ‏کند که متاسفانه برخی از مواد بسته‌‌بندی امروزه با آن مواجه می باشند.‏
‏1. خط مش‌های استفاده از مواد بسته‌بندی از قبیل پلی اتیلن ترفتالات ‏PET‏ که بر مبنای اطلاعات بدست آمده ‏در خصوص انتقال که در دمای حداکثر 250 می باشد پیشنهاد شد.‏
‏2. چون مقدار بسیار زیاد مواد لازم برای بسته‌بندی و تولیدات تجزیه آنها ممکن است در دمای زیاد وارد ‏غذاها شود، ‏FDA‏ اطلاعات را از صنعت درخواست کرده تا به منظور حمایت از مقررات استفاده از برخی ‏مواد لازم برای بسته‌بندی در دمای زیاد از آن استفاده می کند.‏
‏3. آزمایشگاه افزودنی از راه غیر مستقیم مربوط به ‏FDA‏ پاره‌ای اطلاعات در خصوص فعل و انفعالات ‏بسته‌بندی و محتویات آن دردمای زیاد وتاثیر آنها را روی بسته‌بندی مواد غذا از جمله مواد حساس میکروویو ‏وسینی‌های دولایه قابل استفاده در اجاق است. این مقاله بر روی پروتکل‌های تجزیه پذیری (آنالیتیکی) که ‏بتازگی مورد توجه قرار گرفته، برای قسمت کردن مواد حساس میکروویو ویژه بسته‌بندی در دمای زیاد ‏متمرکز می شود و بسیاری از این روش‌ها نیز در زمینه ارزیابی برای تعیین کارایی بسته‌بندی‌ها مورد استفاده ‏از میکروویو یا محصولات دو منظوره که قابل استفاده در اجاق می باشند و دمای پخت وپز در مورد آن از ‏شدت کمتری برخوردار است، حائز توجه فراوانی گردیده است.‏
گرچه ماده حساس میکروویو صرفا طی چند سال اخیر وارد بازار شده است،‌ انتقال از آن بقدری سریع ‏افزایش یافته است که اکنون نشان دهنده بیش از 10% کل بسته‌بندی میکروویو است. انواع غذا به صورت ‏بسته‌بندی ماده حساس میکروویو فروخته می شود منجمله ذرت بو داده،‌ پیتزا،‌ کلوچه و شیرینی محتوی گوشت ‏وسبزیجات پخته و سیب زمینی‌های سرخ شده به صورت اسلایس در روغن ‏French-fried‏. این بازار به ‏دلیل تقاضاهای جدید رو به گسترش است. بسته‌بندی ماده حساس میکروویو یک ظرف فعال مخصوص پخت ‏وپز است، که از رشته (نوار) پلاستیکی فلزدار میکروویو دارای فعل و انفعالات درست شده است که لایه ‏‏(ورقه) چسبیده دارد که به پشت مقوایی یا کاغذی می چسبد. این بسته‌بندی می تواند به دمای 500-400 برسد ‏و در واقع غذاهایی را که درآن قرار دارند (مظروف) را به خود می گیرد. آشکار است که سوالات گوناگون ‏در خصوص کارایی این گونه بسته‌بندی‌ها وجود دارد و اطلاعات مخصوص مورد نیاز است تا به انسجام ‏مواد سازنده در شرایط استفاده، اعتبار دهد. نخست سوالات گوناگون در مورد تولیدات تجزیه وجود دارد ‏زمانی که مواد سازنده پلاستیکی وچسبنده و کاغذی در دمای زیاد قرار می گیرند. ثانیا سوالات گوناگون در ‏مورد عدم انسجام بسته‌بندی در دمای زیاد و از بین رفتن خواص عامل بازدارنده که افزایش انتقال مواد ‏افزودنی به بسته‌بندی و تولیدات تجزیه به غذا را سبب می گردد. سرانجام، نگرانی در مورد واکنش احتمالی ‏مواد قابل انتقال حساس با غذاها وجود دارد تا محصولات ناشی از تغییرات که به واسطه مسمومیت نامعلوم ‏است، تولید شود. برای بیان این معضلات، ‏FDA‏ مطالعات آزمایشگاهی در مورد نمونه محصولات بسته‌بندی ‏شده حساس میکروویو که از سوپر مارکت خریدرای شده است و مواد حساس میکروویو دست نخورده که از ‏تولیدکنندگان به دست آمده است،‌ انجام داده است (این آزمون ها در تکرارهای متعددی صورت گرفته است).‏
این پژوهش‌ها روی موارد متعددی متمرکز است که عبارتند از تعیین تولید فرار حاصله از تجزیه و مواد ‏افزودنی و مشتقات غیر فرار جاذب نور ماورای بنفش در شبه مواد غذایی و غذاهایی که در مقایسه دما در ‏جداره بسته‌بندی با دما در برخورد سطحی با ظرف بسته‌بندی و محتویات آن رخ می دهد.‏
مشاهدات فیزیکی
انواع گوناگون مواد حساس میکروویو امروزه مورد استفاده می باشد اما بیشتر آنها را می توان به صورت ‏کیسه‌های حساس میکروویو سه لایه مثل کیسه های ذرت یا مقواهای حساس میکروویو دو لایه ای مثل ‏مقواهایی که برای پیتزا مورد استفاده قرار می گیرد نام برد. کیسه‌ها حاوی ماده حساس‌اند، که میان دولایه ‏کاغذ چسبیده است که یکی از آنها با رویه مقاوم دو برابر از نوع گریس خوارکی پوشانده شده و به صورت ‏سطح تماس غذا عمل می کنند. ماده حساس، یک رشته ‏PET‏ اندکی فلزی می باشد. مقواهای دو لایه شامل ‏سطح تماس غذا است. که از رشته پلاستیکی درست شده است و اکثرا از جنس ‏PET‏ که زیر آن مقداری از ‏جنس فلزی است. این سطح، لایه کاغذی یا مقوایی دارد به کمک یک لایه چسبیده سایر رشته‌های پلاستیکی از ‏قبیل پلی اتریمیدها یا پلی استرهای تغییر کرده، جایگزین ‏PET‏ شده است. مواد چسبنده مورد استفاده در این ‏مورد از آکریلات یا وینیل استات درست شده، که ماده موجود در کاغذ همراه با منبع تولید آن، تغییر می کند.‏
سایر بسته‌بندی‌های حساس از لحاظ ساختاری ممکن است تفاوت داشته باشند اما دارای کاغذ، پلاستیک و مواد ‏جسبنده می باشد. زمانی که تحت تاثیر اشعه میکروویو قرار می گیرند، مواد حساس بسیار گرم شده و به ‏دمایی مشخصی می رسند. این دما برای ذرت بو داده و سطوح غذایی برشته یا قهوه‌‌ای لازم است و رویه ‏شیرینی درست شده از گوشت و سبزیجات را می پذیرد. برخی از اندازه‌گیری‌ها دماهایی را نشان داده‌اند که ‏بیش از 500 است.‏
فوتو میکروگراف‌ها، مدارکی در خصوص ذوب شدن گاهی و ترک خوردن و شکستن سطوح پلیمری تماس ‏غذا جلوه گر شده‌اند. به خاطر شکنندگی مواد مورد استفاده برای ایجاد ماده حساس، در دمای زیاد به واسطه ‏گرمای شدید برای فقط یک یا دو دقیقه براقی از آن استفاده نادرست می شود. گرما دادن به مواد حساس ‏میکروویو، مواد فرار و غیر فرار بسیاری را آزاد می سازد که مواد فعال شیمیایی گسترده دارند. بنابراین ‏تکنیک‌های مختلفی برای اندازه‌گیری مواد قابل انتقال، مورد نیاز است. کروماتوگرافی گازی در فضای بزرگ ‏همراه با یونیزاسیون از راه شعله و مشاهده ‏mass spectrophometer‏ برای تعیین مواد فرارتر مورد ‏استفاده قرار می گیرد. کروماتوگرافی مایعات که کارایی زیاد دارد همراه با مشاهده اشعه ماورای بنفش به ‏طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته تا مواد غیر فرار جاذب ماورای بنفش را تعیین کند.‏
مواد فرار
روش کلی آنالیز کروماتوگرافی گازی در فضای بزرگ برای تعیین مواد فرار خارج شده از بسته‌بندی غذا در ‏دمای زیاد امروزه گسترش یافته و از آن برای پوشاندن مواد حساس میکروویو و شبه چربی استفاده شده است. ‏غذاها در این مورد، وسیله تست مفید نبوده، زیرا عموما دارای مواد فرار طبیعی بسیار زیادند که با تجزیه ‏مورد نظر ایجاد تداخل می کند.‏
تصویر 1، کروماتوگرام مواد فرار خارج شده از بخشی از توده دست نخورده مواد حساس را که با ‏محصولات غذایی تماس نداشته را نشان می دهد. کروماتوگرام با قرار دادن مواد (رشته) 1 اینچ مربع ماده ‏حساس میکروویو در یک ویال (ظروف مخصوص) با ‏head space ‎‏22 میلی لیتر و بستن آن با جداره ‏لاستیکی سیلیکونی دارای خطوط تفلون و یک سرپوش چین دار این مواد فرار شیمیای از جمله آلدئیدها، کتونها، ‏الکل‌ها واسید کربوکسیلیک. کاغذ ومواد چسبنده و محصولات تجزیه شده آن، منابع اصلی مواد شیمیایی ماده ‏فرارند. گر چه اکثر آنها به مقدار ناچیز تولید می شوند و عده‌ای نیز به مقداری آزاد می شوند که مرتبط می ‏باشد با درجات کل چند قسمت در هر میلیون ‏ppm‏ در مواد غذایی به شرطی که تمام آنها قابل مهاجرت‌اند. ‏مقدار کل هر ماده شیمیایی موجود که به غذا منتقل می شود متفاوت است وبستگی به ساختار ماده حساس و ‏زمان پخت وپز و حداکثر دمای به دست آمده دارد. مطالعات در مورد انتقال که در آن از روغن ذرت استفاده ‏می شود نشان داده است که مواد فرار از قبیل فورفورال ، 2- بوتوکسی 1-اتانول و بنزالدئید در روغن نباتی ‏داغ پس از پخت وپز می ماند.‏
هر گونه تلاشی برای تعیین وزن این مواد فرار تحت تاثیر چند فاکتور قرار دارد. مثلا مواد شیمیایی که ابتدا ‏شسته وپاک می شوند، را می توان فقط با مشکلات زیاد تفکیک کرد. استفاده از کروماتوگرافی گازی نیمه بسته ‏برای انجام این کار مفید است. اسیدهای کربوکسیلیک آزاد از قبیل اسیداستیک در برخی از تولیدات حساس با ‏برخی از مواد تداخل دارند. به خاطر جذب قوی مواد شیمیایی قطبی به وسیله سلولز حساس، شیوه مورد نظر ‏ممکن است برای تعیین مقدار ناچیزی از مواد، چندان حساس نباشد. همچنین آب که در ماده حساس در درجات ‏مختلف تا 12% ممکن است وجود داشته باشد. در این حالت می توان دو تاثیر مخالف یکدیگر روی تعیین ‏مقدار آن مشاهده کرد. اول این که می تواند جذب مواد قطبی روی کاغذ حساس را کاهش دهد و دوم این که در ‏صورتی که در فاز متراکم در ویال ‏head space‏ موجود باشد، امکان دارد که مواد قطبی را به صورت ‏محلول در آورده و حساسیت روش ‏head space‏ را برای این گونه مواد شیمیایی کاهش دهد.‏
به خاطر عوامل رقابتی موجود، تعیین مقدار بسیاری از مواد فرار قطبی با استفاده از تجربه مواد چسبنده و ‏مواد لازم برای کاغذ را مشکل می سازند.‏
موران
استون
ایزوبوتانول
متیل وینیل کتون
اسید استیک
تری کلرو اتان
‏3 متیل هپتان‏
کروتون آلدئید
‏2 پروپوکسی اتانول‏
پنتانال
استیرن
هگزانال
‏2 اتیل 1 هگزانال‏
فوفورال
اکتانال
هپتانال
‏1 فنیل پروپان دیون‏
بنزالدئید
اکتیل استات
هگزانول 1 اتیل 2 نونانول‏
‏5 هیدروکسی متیل فورفورال‏
بوتوکسی اتوکسی اتانول
این مقدار مربوط است به غلظت 50‏ppb‏ زمانی که 10 گرم غذا درتماس با مساحت 1 اینچ مربع باشد. برخی ‏از مواد شیمیایی شناخته شده که در درجاتی پایین تر از نیم میکروگرم 1 اینچ مربع مورد ارزیابی قرار ‏گرفتند. که در زیر ملاحظه می کنید.‏
دی کلروبنزن
ایزوپروپانول
دکانال
استات وینیل
بتوتانال
اسید فرمیک
بنزین
متیل فوران
اسید بوتانوئیک
فوران متانول
بوتیل اتر
اسید بنزوئیک
آکریلات بوتیل
‏2 هپتانون‏
‏2 بوتوکسی اتانول‏
‏3 هپتانون‏

دیدگاه ها


اگر تصویر خوانا نیست اینجا کلیک کنید

همزمان با تأیید انتشار دیدگاه من، به من اطلاع داده شود.
* دیدگاه هایی كه حاوي توهين است، منتشر نمی شود.
* لطفا از نوشتن دیدگاه های خود به صورت حروف لاتين (فينگليش) خودداري نماييد.