میلاد روحی، محقق این ایده از فیلمهای خوراکی بهعنوان یکی از مهمترین مواد بستهبندی زیستتخریبپذیر یاد نمودند و دراینباره اعلام کردند: بیوفیلمهای بر پایه پلیمر سنتزی معمولاً قابلیت نگهداری و استحکام، کاربرد بیشتری نسبت به انواع طبیعی را دارا هستند. در بین پلیمرهای سنتزی، انواع آبدوست آنها به دلیل استفاده از حلالهای قطبی، ارزانتر و کمخطرتر هستند و آلودگی کمتری برای محیطزیست ایجاد خواهند کرد. بهعلاوه، اینگونه پلیمرهااصولا خوراکی بوده اند و قابلیت زیستتخریبپذیری بیشتری دارند. در این طرح، روشهای بروزی برای بهبود عملکرد و کارایی این پلیمرها در بستهبندی مواد غذایی با استفاده از نانوبلورهای سلولز معرفی گردد.
ایشان در ارتباط با زوایای اقتصادی این طرح اعلام کرد: اصلاح ساختار این پلیمر با استفاده از روشی ساده و ارزان انجام شده است. و نیز درون ساختار این پلیمر از یک رنگ با خواص آنتیاکسیدانی استفاده گردیده که این موضوع باعث کاهش فساد مواد غذایی داخل بستهبندی میگردد
دیدگاه ها