ایده های نو در بسته بندی مواد غذایی

  • تاریخ انتشار : ۱۳۹۵/۰۹/۱۳
  • بازدید : ۳۴۲۲
مقاله حاضر مروری اجمالی بر نوآوری های جدید در بسته بندی مواد غذایی و بررسی علمی این نوآوری ها ‏دارد. این مقاله را مؤسسه کارشناسان مواد غذایی (‏Institute of Food Technologists‏) منتشر کرده است. ‏نویسندگان این مقاله آرون برودی، بتی بوگوسو، جانگ هون هان، کلیر کوئل ساند و تارا مک هاک هستند. ‏هم زمان با رشد و تکامل جهان صنعتی قابلیت حمل و نقل و کاربردی بودن کالاها اهمیت بیشتری پیدا می کند. در ‏جامعه امروز افراد مایلند که امکان انجام دادن چند کار با هم را داشته باشند مثلا هنگام سفارش قهوه به اینترنت ‏دسترسی داشته باشند، هنگام عبور از چهارراه، پیامک بفرستند یا اینکه هنگام رانندگی در خودروی شخصی، دی ‏وی دی جدیدترین فیلم های موجود در بازار را تماشا کنند. در نتیجه جامعه مدرن دربرگیرنده میلیون ها انسان ‏عجول است که چندین کار را هم زمان با هم انجام می دهند، نسلی که می خواهد با انجام هم زمان کارها از زمانی ‏که در اختیار دارد، نهایت استفاده را ببرد. روند جهانی دسترسی به خدمات در حین انجام کار که موجب خشنودی ‏و راحتی بیشتر افراد جامعه مدرن می شود در تمام ارکان فن آوری صنعتی از جمله ارتباطات، سرگرمی ها و ‏بازی های رایانه ای و به طور خاص صنایع غذایی راه یافته است. به عنوان مثال مصرف کننده امروزی انتظار ‏دارد که هنگام 7 دقیقه گرم کردن یک غذای آماده، بتواند از طریق اینترنت سفارش خرید لباس بدهد و یا با دوستان ‏خود تبادل نظر کند.‏
صنایع غذای در طول سالیان متمادی توانسته است به تقاضا برای مواد غذایی مناسب و متنوع پاسخ گوید و ‏صنعت بسته بندی مواد غذایی و آشامیدنی نقش به سزایی در هموار کردن این راه داشته است. در قرن نوزدهم ‏پیشگامانی همچون‏Nicholas Appert، ‏Louis Pasteur، ‏Prescot Samuel C‏ و ‏Willieam L ‎Underwood‏ ایده های مربوط به صنعت بسته بندی
مواد غذایی و محافظت از مواد غذایی را ابداع کردند. ایده ‏هایی که حتی تا به امروز در این صنعت مطرح هستند. اما اختراعاتی مثل ساخت بطری های شیشه ای، پوشش ‏سلفون، فویل آلومینیومی و ظروف پلاستیکی که در قرن بیستم روی داد به شکل چشمگیری، انعطاف پذیری ‏صنعت مواد غذایی را بالاتر برد و آن را کاربردی تر کرد. پیشرفت های دیگری نظیر استفاده از مواد ضد ‏میکروبی یا جاذب اکسیژن در ساخت ظروف مواد غذایی موجب شکل گیری رویه جدیدی در افزایش ماندگاری ‏مواد غذایی و حفاظت آنها در برابر تأثیرات محیطی شد. با این حال روند فعلی عرضه محصولات غذایی در سطح ‏جهان مثل افزایش فرآوری صنعتی غذاها، حجم بالای صادرات و واردات محصولات غذایی و کوتاه تر شدن ‏زمان تهیه مواد غذایی تازه، صنعت بسته بندی محصولات غذایی را وادار می کند به دنبال راه کارهای جدیدتر ‏وپیشرفته تر بسته بندی باشد. زمانی حفاظت و افزایش طول عمر مواد غذایی هدف اصلی صنعت بسته بندی این ‏محصولات بود اما هم اکنون سهولت در کاربرد و آسانی مصرف هم به همان اندازه اهمیت یافته است. در این ‏عرصه اهمیت عوامل دیگری همچون امکان ردیابی، تجهیز به نشان گرهای الکترونیکی و با دوام بودن نیز رو به ‏افزایش است. بسیاری از پیشرفت های جدید صنعت بسته بندی مواد غذایی پاسخگوی این نیازها است.‏بسته بندی فعال و هوشمند مواد غذایی
بسته بندی
هوشمند و فعال مواد غذایی علاوه بر به تأخیر انداختن عوامل محیطی مؤثر بر مواد غذایی، روشی ‏پویاتر را برای حفظ نگهداری محصول به کار می گیرد. به عنوان مثال دو مقوله مهم در حفظ کیفیت ماده غذایی ‏بسته بندی شده، کنترل میزان رطوبت و اکسیژن است. وجود اکسیژن در ظرف حاوی ماده غذایی موجب رشد ‏میکروب های هوازی و کپک های قارچی می شود. به علاوه فعالیت های اکسیدی درون ظرف باعث ایجاد طعم و ‏بوی ناخواسته و تغییر در رنگ و خصوصیات تغذیه ای ماده غذایی می شوند. به همین ترتیب وجود رطوبت در ‏ظرف محتوی ماده غذایی ممکن است باعث ایجاد کلوخه در محصولات پودری شکل یا نرم شدن مواد غذایی ترد ‏شود. به علاوه وجود رطوبت به رشد میکروب کمک می کند. از سوی دیگر، خشکی بیش از حد فضای درون ‏ظرف نیز باعث کم آب شدن ماده غذایی می شود.‏در بسته بندی فعال، ظروف، شامل موادی هستند که این معضلات را برطرف می کند. مواد جاذب اکسیژن، در ‏صورت استفاده، اکسیژن موجود در فضای ظرف را جذب کرده و به این ترتیب مانع رشد میکروب ها و حفظ ‏طعم و کیفیت ماده غذایی می شوند. مواد منتشر کننده دی اکسید کربن می توانند رشد میکروب ها را در ‏محصولاتی نظیر گوشت قرمز، گوشت مرغ و پنیر متوقف کنند. با استفاده از مواد جاذب رطوبت هم می توان ‏مانع روان شدن و جمع شدن آب محصولات گوشتی درون ظرف شد. به علاوه هنگام بسته بندی محصول غذایی ‏تازه، این مواد مانع از تشکیل قطرات ناشی از میعان بر جدار ظرف می شوند و می توانند میزان اکسیداسیون ‏چربی ها را محدود نمایند. مواد کنترل رطوبت نیز میتوانند میزان رطوبت موجود در ظرف را در سطح مورد ‏نظر حفظ کنند، به این ترتیب که اگر ماده غذایی خشک است، بخار آب ایجاد کنند یا اینکه نم اضافی که در طول ‏درزها وشکاف های ظرف ایجاد می شود را جذب نمایند. از جمله جذب کننده های دیگری که در روش بسته بندی ‏فعال مورد استفاده قرار می گیرند مواد جاذب گاز اتیلن و ضد میکروب ها هستند.‏در حالی که بسته بندی فعال دربرگیرنده روش های مؤثری برای کنترل اکسیداسیون، رطوبت و رشد میکروب ‏است، بسته بندی هوشمند نظارت بر کیفیت ماده غذایی را آسان می کند. لیبل های نشان دهنده دمای محصول در ‏طول زمان (‏TTIs‏)، معرف های نشان دهنده رسیده بودن محصول، حس گرهای زیستی و برچسب های ‏RFID‏ ‏همگی از اجزای های بسته بندی هوشمند محسوب می شوند. اکثر این ابزارها هنوز کاربرد گسترده تجاری ندارند ‏اما استفاده از لیبل های ‏TTI‏ وبرچسب های ‏RFID‏ رو به افزایش است. لیبل های ‏TTI‏ نقشی اساسی در نشان ‏دادن سلامت محصول و تازگی آن دارند؛ با استفاده از این ابزار می توان بر شرایط نگهداری ماده غذایی نظارت ‏داشت و محصولاتی را که مناسب مصرف هستند، مشخص کرد. این موضوع به ویژه هنگامی که محصول غذایی ‏در معرض شرایط نامناسبی مانند گرم یا سرد بودن بیش از حد محیط نگهداری قرار گیرد، اهمیت فوق العاده ای ‏پیدا می کند. در مورد مواد غذایی که نباید منجمد شوند، لیبل ‏TTI‏ می تواند نشان دهد که آیا ماده غذایی به طور ‏نادرست در معرض دمای زیر انجماد قرار گرفته است یا خیر. از سوی دیگر، با استفاده از این برچسب ها می ‏توان مشخص کرد که آیا مواد غذایی حساس به گرما در معرض گرمای بیش از حد قرار گرفته اند یا خیر و در ‏صورت قرار داشتن در چنین محیطی مدت زمانی که دمای محصول بیش از حد مجاز بوده است چقدر بوده است. ‏
با استفاده از سیستم های ‏RFID‏ که متشکل از برچسب ها، دستگاه خواننده و سیستم رایانه ای است، می توان به ‏شکل بی سیم و از راه دور وضعیت ظروف مواد غذایی را تحت نظارت قرار داد. این محصول کاربردهای ‏متعددی در صنایع محصولات غذایی دارد؛ از تسهیل امکان ردیابی محصول گرفته تا افزایش بهره وری در ‏زنجیره تامین محصول. اما شاید مهم ترین کاربرد این سیستم تسریع در جابجایی موجودی کالاها و امکان ردیابی ‏آنها باشد. سیستم ‏RFID‏ در بسیاری از مراحل عملیاتی زنجیره تامین حصولات غذایی مفید واقع می شود. بسط و ‏توسعه یک سازوکار هوشمند بسته بندی
مواد غذایی که ضامن سلامت و کیفیت محصول باشد، نیازمند جا افتادن ‏استفاده از فناوری ‏RFID‏ در صنعت محصولات غذایی و یکپارچه شدن مباحث علم تغذیه است. پیش از این ‏شرکت های زنجیره ای بزرگی نظیر ‏Wal-Mart‏ و ‏Home Depot‏ فناوری ‏RFID‏ را مورد استفاده قرار داده ‏اند، از این رو اهمیت سیستم های ‏RFID‏ در زنجیره تامین در حال افزایش است. استفاده از سیستم ‏RFID‏ امکان ‏ردیابی و مشخص نمودن منابع تأمین ماده غذایی را به عرضه کنندگان می دهد. امری که ضامن کیفیت و سلامت ‏محصول است. از این رو فروشندگان محصولات غذایی در پی راه های ادغام این فناوری در مدیریت زنجیره ‏تأمین کالاهای خود هستند.‏جدول 1. میزان عبور اکسیژن (‏OTR‏ با یکای ‏cm^‎‏3‏m^(‎‏-2‏‎)d^(‎‏-1‏‎)atm^(‎‏-1) در دمای 23 درجه سانتی گراد ‏و 50 درصد ‏RH‏) ومیزان عبور بخار آب (‏WVTR‏ با یکای ‏gm^(‎‏-2‏‎)d^(‎‏-1) در دمای 23 درجه سانتی گراد ‏و 75 درصد ‏RH‏) فیلم های کامپوزیت ‏PET (‎‏12 میکرومتری). منبع ‏Lange and Wyser, ‎‏2003.‏
حفظ کیفیت مواد غذایی که طعم و رایحه فرار دارند‏
از دست رفتن طعم و رایحه مواد غذایی به خصوص آن هایی که طعم و رایحه ای فرار دارند، یکی از معضلات ‏صنعت بسته بندی است. این موضوع ناشی از سرعت وحجم بالای قرار دادن ماده غذایی دورن ظرف بسته بندی ‏است. به عنوان مثال، تماس مستقیم میان ظرف و ماده غذایی باعث می شود برخی از مواد تشکیل دهنده جدار ‏ظرف به ماده غذایی مهاجرت کرده وعلاوه بر به خطر انداختن سلامت ماده غذایی طعم و بوی آن را نیز تغییر ‏دهند. یکی از مسائل مطرح شده، جذب ناخواسته طعم و بوی ماده غذایی توسط مواد موجود در جداره ظرف است ‏که تحت عنوان "زوال طعم" (‏flavor scalping‏) نامیده می شود (تصویر 1 را ببینید). غالب مسائل ناشی از ‏تغییر یا از میان رفتن طعم و بوی مواد غذایی در ظروف پلاستیکی رخ می دهد، به خصوص مشتقات پلی اتیلن ‏باعث جذب طعم و بوی فرار مواد غذایی می شود. مهاجرت مواد جداره ظرف به ماده غذایی و یا از میان رفتن ‏طعم و بوی آن به علت جذب شدن در مواد جداره ظرف، هردو ناخوشایند است چرا که کیفیت غذا را پایین آورده ‏و باعث عدم اطمینان مصرف کننده به محصولات غذایی بسته بندی شده می شود. راه پاسخ گویی به این مشکلات ‏استفاده از مواد کنترل کننده جذب گاز یا موادی است که خاصیت ممانعت کنندگی دارند. مواد جاذب بو، می توانند ‏مولکول های گازی ناخواسته ای را که باعث ایجاد بوی نامناسب درون فضای ظرف می شود جذب کنند. این ‏مولکول های گازی ممکن است از مواد فراری که در ساخت ظرف به کار رفته ناشی شود یا حاصل فعالیت های ‏شیمیایی، میکروبی، جذب اکسیژن باشد. عملکرد مواد جاذب بو همانند همان فرآیندی است که در "زول طعم" رخ ‏می دهد با این تفاوت که این مواد مولکول های گازی ناخواسته را جذب می کنند. این مولکول ها می توانند ‏مشتقات گوگردی، اسید های آمینه ناشی از تجزیه پروتئین، آلدئیدها و کتون ها یا مواد تلخ مزه باشند. استفاده از ‏مواد ممانعت کننده در ساخت ظرف میزان جذب، واپس دهی و انتشار گاز و مایع درون فضای ظرف را کاهش ‏می دهد و به این ترتیب موجب حفظ کیفیت ماده غذایی می شود.‏
تصویر 1. چگونگی تأثیر آرایش و تمرکز مولکول های جدار ظرف وماده غذایی بر میزان انتقال آن ها ‏A‏ : نقل ‏مکان اجزای به کار رفته در ساخت ظرف به ماده غذایی ‏B‏: میزان جذب طعم و رایحه ماده غذایی توسط ظرف. ‏K‏ ضریب تفکیکی مهاجرت مولکول ها نام دارد.‏
علاوه بر این این مانع از نفوذ اکسیژن وبخار آب به درون ظرف می شوند. استفاده از ترکیبات پلیمری، ورقه ها و ‏پوشش های فلزی همگی از راه های بالا بردن سطح ممانعت کنندگی ظرف هستند (جدول 1 را ببینید). ابزارهای ‏ابتکاری دیگری نیز برای بالا بردن خاصیت ممانعت کنندگی جداره ظرف وجود دارد؛ پوشاندن فیلم های سیلیکا ‏اکساید ‏PET‏ و کامپوزیت های پلاستیکی با روکش شفافی از نانو ذره ها که به روش رسوب گذاری خلاء ‏‏(‏vacuum-deposited‏) یا رسوب گذاری پلاسما (‏plasma-deposited‏) انجام می شود از جمله این روش ها ‏است.‏
رشد وتوسعه صنعت بسته بندی غذاهای آماده‏
روش های ابتکاری دیگر در حوزه صنعت بسته بندی
غذاهای آماده رخ داده است. با توجه به اینکه مصرف ‏کنندگان بخش عمده ای از درآمد خود را به سفارش غذاهای آماده اختصاص می دهند نقش بسته بندی محصول در ‏تضمین کیفیت و سهولت استفاده از غذا پررنگ تر می شود. با ساخت ظروف جدیدی که به منظور طولانی کردن ‏عمر ماندگاری و امکان ردگیری محصولات غذایی طراحی می شود احتمال رخ دادن اشکال در کیفیت یا خراب ‏شدن ماده غذایی کاهش می یابد. با این وجود مسائل مربوط به نحوه گرم کردن غذای آماده به قوت خود باقی است. ‏ظروف جدیدی مثل ‏CuliDish‏ به رفع این مشکلات کمک می کند. ظروف ‏CuliDish‏ به گونه ای طراحی شده ‏اند که هر ظرف می تواند هم غذای گرم شدنی وهم غذایی که نیاز به گرم شدن ندارد (مثل سالاد) را در خود جای ‏دهد و بدون نیاز به جدا کردن این دو نوع غذا می توان کل ظرف را درون ماکروفر قرار داد. ابداعاتی که به ‏حوزه حرارت و حفظ دما مربوط می شوند موجب شده اند، امکان به خطر افتادن سلامت غذا در اثر گرم کردن ‏نادرست کاهش یابد. بر اساس شواهد آماری تنها 60 درصد مصرف کنندگان غذا را در خانه گرم کرده و مصرف ‏می کنند و 20 درصد آنها غذا را در حال حرکت به سوی محل کار یا اماکن دیگر مصرف می کنند. در نتیجه، ‏بسیاری از نوآوری های این صنعت مربوط به طراحی ظروف غذا به شکلی است که در حال حرکت قابل مصرف ‏بوده و هم زمان چند نوع غذا (غذای گرم، سالاد، دسر،...) را در خود جای دهد. تقاضای بالا برای ظروف ‏مخصوص مصرف غذا در حال حرکت باعث شده است، تنوع این ظروف افزایش چشم گیری یابد. برای افرادی ‏که مایل هستند در حال رانندگی غذا مصرف کنند، ظروف مختلفی طراحی شده است. روکش کردن غذا با فیلم های ‏خوراکی، ساخت ظروف مقوایی تاشونده ویژه با دربی که به آسانی جدا می شود و ساخت پاکت هایی که زبانه ‏مخصوصی برای قرار گرفتن روی کمربند ایمنی دارند، از جمله آنها است. ظروفی که فضای آنها به چند قسمت ‏تقسیم شده است، مخصوص عرضه هم زمان غذا و مخلفات (نظیر سالاد، دسر و ...) است. این ظروف آماده ‏سازی غذا را ساده تر کرده، ضایعات آنرا کاهش می دهد و استفاده از یک غذای کامل به همراه مخلفات را آسان ‏تر می کند. این نوع ظروف در اشکال و انواع گوناگونی عرضه میشود: ظروف ‏Les Petits Grande‏ متشکل ‏از چند سینی چند بار مصرف است که به شکل یک سینی بزرگ مخصوص سرو غذا به یکدیگر متصل شده اند، ‏شرکت ‏KFC‏ نوعی کارتن مقوایی سه محفظه ای را مورد استفاده قرار می‌دهد که مصرف کننده بتواند قطعات ‏گوشت مرغ یا جوجه آغشته شده با سه نوع سس مختلف را سرو نماید. بسیاری از کافی شاپ ها هم از سینی هایی ‏استفاده می‌کنند که مخصوص عرضه هم‌زمان چند فنجان قهوه است.‏طراحی ویژه ظروف ‏CuliDish‏ به مصرف کننده این امکان را می‌دهد که غذای آماده را درون ماکروفر گرم ‏نماید و در عین حال بخش‌هایی که نباید گرم شود (مثل سالاد و دسر) سرد باقی بماند.‏
ظروف سبز‏
یکی از گرایش های کلیدی صنعت بسته بندی
محصولات غذایی "بسته بندی پایدار" (‏sustainable packaging‏) ‏است. معنای بسته بندی پایدار، طراحی سازوکار ویژه ای برای تولید و به کار گیری ظروف است که در جهت ‏حفظ منابع تجدید نشدنی باشد. ائتلاف بسته بندی پایدار (‏Sustainable Packaging Coalition‏ ) که ‏کنسرسیومی متشکل از بیش از 200 شرکت صنعتی است، ویژگی‌های بسته بندی پایدار را به شرح زیر ‏برمی‌شمارد:‏‏• تضمین سلامت و امنیت وسودمند واقع شدن برای مصرف کنندگان در طول دوره مصرف‏
‏• برخورداری از کارائی و هزینه مطابق با معیارهای بازار‏
‏• امکان تولید، حمل و نقل و بازیافت با استفاده از انرژی های تجدید شدنی
‏• استفاده بهینه از منابع تجدید شدنی و بازیافتی
‏• امکان تولید با فن آوری های پاک و استفاده از بهترین تکنیک ها‏
‏• استفاده از مواد اولیه ای که در همه سناریو های ممکن پایان عمر ظرف، ایمنی وسلامت لازم را داشته باشد‏
‏• به گونه ای طراحی شده باشد که از منابع اولیه و انرژی به شکل بهینه استفاده کند‏
‏• امکان بازیابی مؤثر و استفاده در تمام چرخه های صنعتی و بیولوژیک سازگار با محیط زیست.‏
پایدار بودن یک سیستم بسته بندی، بر مبنای مواد اولیه مورد استفاده مشخص می‌شود. در نتیجه، شرکت‌ها و گروه ‏های محیط زیستی با یکدیگر همکاری می‌کنند تا تأثیرات این صنعت را بر منابع اولیه جهان کاهش دهند. علاوه بر ‏این، شرکت‌ها، فروشندگان و نهادهای قانون‌گذاری مرتبط، راه‌کارهایی را برای صنعت بسته بندی پایدار عرضه ‏کرده اند که مشخص کننده نوع مواد اولیه و طرح‌های مورد استفاده است. در رابطه با مسائل مربوط به زمین ‏مجموعه قوانین متعددی وجود دارد که قوانین مربوط به بسته بندی و دستور العمل‌های ضایعات بسته بندی ‏کمیسیون اروپایی (کمیسیون تجدیدنظر 1997)، قوانین ثبت، ارزیابی و ارائه مجوز به مواد شیمیایی و استاندارد ‏BSEN ‎‏13432 از جمله آنها هستند.‏
ظرف شیر سبز مورد استفاده توسط شرکت ‏Superior Dairy، کانتون، اوهایو. این ظروف به علت طراحی ‏کارآمدی که هزینه های توزیع را کاهش می‌دهد و فضای کمتری برای حمل و نقل نیاز دارد کاملا محیط زیست ‏دوست است.‏
فناوری نانو در صنعت بسته بندی مواد غذایی
برخی از مهیج ترین پیشرفت‌های حاصل شده در صنعت بسته بندی مواد غذایی مرتبط با فناوری نانو است. ‏فناوری نانو که علم مطالعه نانو ذره هاست، تأثیر بزرگی بر مواد مورد استفاده در صنعت بسته بندی
مواد غذایی ‏داشته است. با بهره گرفتن از ابداعاتی که در مقیاس نانو صورت می‌گیرد می‌توان به ایده های جدیدی در خواص ‏فنی و قابلیت ممانعت کنندگی ظروف، ایده های جدید در تشخیص عوامل بیماری زا و راه‌کارهای جدید بسته بندی ‏فعال وهوشمند دست یافت. نانوکامپوزیت ها در رأس ابداعات فن‌آوری نانو مرتبط با صنعت بسته بندی مواد غذایی ‏قرار دارند. نانوکامپوزیت‌ها مواد هستند که از ترکیب نانوذره ها ساخته می‌شوند. کمپانی تویوتا اولین شرکتی بود ‏که استفاده تجاری از نانوکامپوزیت‌ها را در دستور کار خود قرار داد. این شرکت از خاک مونت موریلونیت ‏‏(‏montmorillonite‏) که در مقیاس نانو طراحی شد بود، برای بالا بردن خواص مکانیکی و حرارتی نایلون ‏استفاده کرد. در صنعت بسته بندی مواد غذایی نیز، استفاده از خاک مونت موریلونیت به عنوان جزء افزودنی نانو ‏به انواع پلیمرها از جمله پلی اتیلن، پلی استر، نایلون و نشاسته در حال بررسی است. فیلم های پلاستیکی ‏نانوکامپوزیتی این قابلیت را دارند که از نفوذ اکسیژن، دی اکسید کربن و رطوبت به داخل ظرف جلوگیری کنند. ‏به این ترتیب ظروفی که در ساختار آنها از فیلم های نانوکامپوزیت استفاده شده است، باعث افزایش ماندگاری ماده ‏غذایی می‌شوند. ظروف نانوکامپوزیت سبک، محکم و مقاوم به حرارت هستند. علاوه بر این تحقیقاتی در زمینه ‏ساخت ظروف با استفاده از مواد نانوکامپوزیت زیست تجزیه پذیر درحال انجام است. با این‌که استفاده از ‏نانوکامپوزیت‌ها در صنایع بسته بندی مواد غذایی تضمین کننده سطح بالای ممانعت کنندگی ظرف است، نوع ‏دیگری از مواد نانو توانایی بالایی در کنترل رشد میکروب‌ها دارد. محققان دریافته اند که نانو لوله‌های کربنی ‏خاصیت ضد میکروبی قدرتمندی از خود نشان می‌دهند ثابت شده است تماس مستقیم با توده نانو لوله‌های کربنی ‏برای باکتری روده ای ‏Escherichia coli‏ کشنده است. اساس علمی این موضوع مبتنی بر این واقعیت است که ‏ساختار نازک و میله ای شکل این نانولوله‌های منجر به سوراخ کردن سلول باکتری شده و به آن آسیب می‌زند. ‏راه‌کار دیگری که علائم مثبتی برای کاربردهای آینده نشان می‌دهد، استفاده از نانوحس‌گرها است. در صورت ‏استفاده از نانوحس‌گرها در ساختار ظرف آن‌ها می‌توانند مواد شیمیایی، عوامل بیماری زا و سموم موجود در ماده ‏غذایی را تشخیص دهند. به عنوان مثال زیست حس‌گرهایی ساخته شده است که می‌تواند سم نوع ‏B‏ باکتری ‏استافیلوکوکوس و باکتری‌های ‏Escherichia coli، گونه های سالمونلا و ‏Listeria moncytogens‏ را تشخیص ‏دهد. علاوه بر موارد ذکر شده نانوحس‌گرها می‌توانند پروتئین های حساسیت‌زا را تشخیص داده و به این ترتیب از ‏تأثیرات نامطلوب آنها بر مواد غذایی مانند بادام زمینی، آجیل و گلوتن جلوگیری کنند. با این وجود پیشرفت‌های این ‏حوزه به آهستگی و با احتیاط به پیش می‌رود چرا که هنوز باید بررسی های بیشتری در مورد تأثیرات مواد نانو ‏بر بدن انسان صورت گیرد.‏کلام آخر‏
صنعت بسته بندی
از زمان پیدایش در قرن هجدهم پیشرفت بسیار زیادی کرده است. بخشی از این پیشرفت‌ها ‏مرتبط با راه‌کارهای بسته بندی فعال و هوشمند است، پیشرفت‌هایی که موجب بالا رفتن کیفیت و سلامت مواد ‏غذایی شده است. با اینکه بخش عمده پیشرفت‌های حاصل شده ناشی از تغییر اولویت ها و رویکردهای مصرف ‏کنندگان در سطح جهان بوده است، بخشی از نوآوری ها منشاء غیر منتظره ای همچون فناوری نانو دارند. شکی ‏وجود ندارد که رویکرد جدید صنایع بسته بندی متمرکز بر تضمین سلامت و کیفیت مواد غذایی (کنترل رشد ‏میکروب‌ها، به تأخیر انداختن اکسیداسیون، بهبود نظارت، حفظ طعم و بوی ماده غذایی) در کنار سهولت استفاده و ‏پایداری بسته بندی است. با توجه به روند جهانی شدن و جهانی شدن بازارهای مصرف، فاکتورهای مذکور ‏مهم‌ترین اولویت پیش روی صنعت بسته بندی مواد غذایی است.‏

دیدگاه ها


اگر تصویر خوانا نیست اینجا کلیک کنید

همزمان با تأیید انتشار دیدگاه من، به من اطلاع داده شود.
* دیدگاه هایی كه حاوي توهين است، منتشر نمی شود.
* لطفا از نوشتن دیدگاه های خود به صورت حروف لاتين (فينگليش) خودداري نماييد.